Gantimpala Theater Foundation's presentation for independence day..

nakakaaliw siya. akala ko nung una seryosong play ito kasi tungkol sa history at sa mga bayani.. buti na lang hinaluan nila ng humor para naman hindi boring..

actually, yung play ay parang pang elementary at highschool.. hahaha.. parang summary yun at dramatization ng mga inaaral nila.. dapat ipapanood ito sa kanila para naman mapagtagpi-tagpi nila yung ginawa ng mga bayani.. tapos kinanta yung Alerta Katipunan.. naalala ko kinakanta namin yun sa choir nung elem.. haha. nostalgic.

parang nanood ako ng Bayani, yung palabas sa channel 2 dati.. yung nagtitime travel.. haha..

favorite ko yung last part kung saan may hawak na malaking watawat yung mga artista tapos tumutugtog yung Lupang Hinirang.. tapos after nun tumakbo sila papunta sa audience area at sinakluban ng watawat ang audience.. haha.. hindi pala sinakluban.. hmmm... basta dumaan yun watawat sa ulo namin.. after lumagpas ng watawat sa akin lalo kong nafeel na pilipino talaga ako.. haha..

may isang tanong yung isang character sa play na nag stick sa isipan ko.. tinanong niya kasi si tandang sora bakit daw nakikipaglaban ang mga pilipino sa kastila? sabi ni tandang sora para daw makamit ang kalayaan, at pati na rin ang pagkakaisa at kaunlaran. tapos sabi nung bata bakit daw sa panahon nila (which is ngayon) malaya na naman ang pilipinas pero bakit hindi pa rin ganap na nagkakaisa ang mga pilipino at hindi pa rin naman tayo umuunlad?

oo nga naman.. bakit nga ba ganun? tsk tsk tsk.. nakakalungkot...

Pakiusap po, paki-oso, yes, please bear with me. Kay Rian tong review na to. Minamigrate ko lang dito sa Blogger.